ELMALIK'TAN HİKAYELER
BİR ELMALIK HİKAYESİ-1
100-150 sene önce Elmalıkta bir genç askerlik bana zor
geliyor diye sürekli kaçıp köye gelirmiş.Jandarmalar tutup götürürmüş sonra o genç yine kaçar gelirmiş.Gencin babası oğlunun bu hareketinden dolayı utanç duyuyormuş.Her kaçışında yapma oğlum,etme oğlum,git güzelce askerliğini yap gel.Orası peygamber ocağı beni kolu komşuya rezil etme diyormuş.O yüzden kolu komşu kendisini kınıyormuş ve ne biçim oğlun var sürekli kaçıp geliyor,böylemi evlat yetiştirilir diye adama tepki gösteriyorlarmış.Adam üzüntüsünü içine atıyor sürekli oğluna içinden sitem ediyormuş.
Yine birgün oğlu kaçmış gelmiş ve peşinden jandarmalar gelip onu geri götürmek için yakalamışlar.O zaman Elmalık Şabanözüye bağlı imiş.Araba olmadığı için jandarmalar askerden kaçan genci kelepçelemişler ve yayan olarak yola çıkmışlar.Gencin babası da oğlunu bozdaşa kadar uğurlamış ve demişki “bak oğlum kaç kere kaçtın geldin yine götürdüler,herkes beni kınıyor, kolu komşunun yüzüne bakamaz oldum,vatan görevi kutsaldır bir daha gelme emi demiş.Genç askere gitmiş ve bir daha geri dönememiş.Yani şehit olmuş.Babasının içinden sitem ederek bir daha gelme demesi beddua yerine geçmiş.
Buradan şunu çıkarabiliriz:Ana ve babalarımızın haklarını ödeyemeyiz.Onları baş üstünde tutmalı ve elimizden geldiğince üzmemeliyiz.Küçük bir sitemlerinin bile bedduaya dönüşebileceğini unutmayıp sürekli hayır dualarını almaya gayret etmeliyiz